Gistinfectie en overgewicht
Gewichtstoename is een veel voorkomende bijwerking van gistinfecties. Een overvloed aan gist in de darmen kan u doen verlangen naar koolhydraten en ervoor zorgen dat u te veel eet en daardoor zwaarder wordt. Ook leidt het tot ontstekingen, waardoor er vocht wordt vastgehouden en u zich gezwollen en opgeblazen kunt voelen.
Gelukkig verdwijnt in de meeste gevallen, zodra het gistoverschot weg is, ook het overgewicht. Dit is het verhaal van een van mijn patiënten.
Het verhaal van Susan
Susan had, zoals veel moderne vrouwen, meerdere rollen in haar leven: ze was echtgenote, moeder van twee kinderen en werkte freelance als schrijfster. Het was me vanaf de eerste afspraak al duidelijk dat Susan weinig tijd voor zichzelf had. Ze was ook te laat voor haar afspraak in mijn kantoor en kwam erg gehaast over.
Ik vertelde Susan dat we een afspraak van een uur hadden. Ik kreeg de indruk dat dit het eerste uur rust was dat ze in lange tijd had gehad. Susan ontspande zichtbaar en reflecteerde op hoe ze eruit zag. Ze zuchtte en verontschuldigde zich voor haar rommelige uiterlijk. Ze zei dat thuiswerken haar uren reizen bespaart, maar soms vergeet ze dat er nog een echte wereld is.
Ze zei dat alles zou veranderen
Haar doel was om vijftien kilo af te vallen, en ze was ervan overtuigd dat dit alles zou veranderen. Susan had overgewicht en was bleek, misschien omdat ze de hele dag binnen zat. Maar haar huid was ook pastelkleurig en gezwollen. Ik kon geen bewijs vinden van de levensgloed die van haar huid scheen en er was geen vuur in haar ogen. Ze keek verslagen, maar toch uitdagend. Toen ze zei dat ze dat allemaal ging veranderen, kon ik zien dat ze vastbesloten was. Ik sloot me met die vonk bij haar aan en beloofde om haar zoveel mogelijk te steunen. Van jongs af aan had ik het vermogen om de innerlijke schoonheid van een persoon te zien en me daarmee te verbinden.
Toen Susans verhaal zich ontvouwde, wist ik zeker dat ze een vlinderachtige metamorfose van schoonheid zou ondergaan die ik bij veel van mijn patiënten had gezien. Na een lange samenwerking werd ze een compleet nieuw persoon.
Maar in het begin was het de persoon voor me die zei dat ze het moeilijk had; ze dacht niet dat ze depressief was, maar haar dokter raadde haar antidepressiva aan, wat ze weigerde. Daar was het weer, dat verzet, die vastberadenheid om verantwoordelijkheid te nemen voor haar gezondheid en niet afhankelijk te zijn van medicijnen. Deze vermenging van opties en inzet is het belangrijkste ingrediënt in het recept voor verandering.
Susan had dan wel antidepressiva vermeden, maar met medicijnen was ze zeer vertrouwd, omdat ze de afgelopen drie jaar regelmatig antibiotica had genomen voor sinusinfecties, tien jaar lang anticonceptie had gebruikt en regelmatig jaarlijks cortisone-inhalaties kreeg voor allergieën. Ze vertelde me dat haar gewichtsprobleem begon na een van de infecties waarvoor ze werd behandeld.
Susan somde automatisch andere symptomen voor me op. Ze had vaak hoofdpijn en was verkouden en aan het eind van de dag had ze symptomen van het prikkelbare-darmsyndroom en extreme vermoeidheid. Toen ik vroeg naar vaginitis, zei ze dat ze dat af en toe heeft na geslachtsgemeenschap, maar ze maakte een ietwat sarcastische opmerking over wie er tijd of energie heeft voor seks. Ik heb haar niet aangezet tot onderzoek, maar ik heb wel een laag libido op mijn kaart genoteerd.
Omdat ik haar de tijd gaf om te beslissen, werd Susan moedig en verontschuldigde zich voor haar houding en zei dat ze niet altijd zo cynisch was. Ze was vroeger een uiterst sociaal persoon, maar werd asociaal en bijna teruggetrokken. Ze kon niet meer met haar vrienden eten omdat ze bang was iets te eten dat haar ziek zou maken, en ze wilde gewoon niet zitten klagen over haar toestand.
Ik heb haar volledig getest
Haar lichamelijk onderzoek wees op niets ongewoons. Ze had overgewicht voor haar lengte, maar behalve een bleke huid, algemene zwelling en vochtretentie waren er weinig uiterlijke tekenen van al haar innerlijke nood. Een vaginaal uitstrijkje werd naar een laboratorium gestuurd speciaal voor een gistkweek en naast routine bloedonderzoek stuurde ik bloed en speeksel naar een speciaal laboratorium om te testen op gist, abnormale bacteriën en voedselallergieën.
Susan verloor twee kilo in de eerste twee weken en nog eens twaalf in de daaropvolgende drie maanden. Als extra bonus, omdat we ons niet alleen richtten op de behandeling van haar overgewicht, maar ook op de onderliggende oorzaken - gist en infectie - verdwenen haar hoofdpijn en darmklachten. Susan werd weer de mooie, levendige persoon die altijd op de achtergrond loerde, en niet langer door gist geketend was.
Het gistprobleem is zo individueel dat het onmogelijk is om specifieke aanbevelingen te doen. Het evenwichtspunt is het besef dat uw lichaam gezond wil blijven en dat ook zal doen zolang u het de juiste bouwstenen geeft met de juiste voeding, lichaamsbeweging en levensstijl.
Dr. Carolyn Dean
